آلزایمر:

اختلالات تحلیل رفتن دستگاه عصبی چالش بزرگی برای بیمار و خانواده و مراقبین سلامت است. طبیعت این اختلال است که آن ها موجب زوال پیشرونده عملکرد عصبی می گردد.

برخی از اختلالات نسبتا سریع پیشرفت می کند در حالیکه بعضی دیگر تدریجی پیشرفت میکنند.

بیماری آلزایمر شایع ترین علت کاهش حافظه ،استدلال ،قضاوت و زبان می باشد که به طور وسیعی در زندگی روزانه ایجاد می شود و تغییرات ممکن است به صورت سریع یا آهسته ایجاد شود.

-بیماری آلزایمر بین سنین 65 و مسن تر ایجاد می شود. این اختلال موجب درگیر شدن نواحی مغزی که کنترل کننده حافظه ،زبان، حسابرسی، درک بینایی، تمرکز حافظه، قضاوت ساختاری و شخصیتی می شود.

علت و عوامل خطر:

اگرچه چندین عامل خطر در ابتلا به بیماری آلزایمر شناسایی شده است، لیکن هنوز علت آن ناشناخته است.

افزایش سن ، عوامل ژنتیکی ، بیماران مبتلا به سندرم داون، بیماری های عروقی، جنس مونث، ضربات سر، بی سودای، سکته قلبی، مسمومیت با آلومینیوم ، اختلال در عملکرد ایمنی و عفونت ویروسی از عوامل  خطر محسوب می شوند.

علایم:

در اکثر موارد، بیماری آلزایمر در اشخاص مسن در فاصله زمانی 8 تا 20 سال به تدریج رشد می کند.

بیماری آلزایمر به طور طبیعی با اختلال شدید در تصمیم گیری تشخیص داده می شود. حافظه افت پیدا می کند ، به مرور زمان بیمار جهت یابی خود را به شدت از دست می دهد. اشخاص و حتی اعضا خانواده خود را نمی شناسد، هیجان های کودکانه نشان می دهد و از عهده نظافت خود و لباس پوشیدن برنمی اید.

اختلال حرکتی با اشکال در استفاده از وسایل روزمره مثل مسواک،شانه و لوازم آشپزخانه مشخص می شود.بلعیدن مشکل می شود.افسردگی و تحریک پذیری بیشتر شده و بیمار ممکن است حشرات درحال خزیدن روی تخت یا درسراسر خانه به نظرشان بیاید. سرگردانی در شب شایع است و گاهی نیز بی اختیاری ادراری رخ می دهد.