ایست قلبی:

در ایست قلبی، قلب قادر به پمپ کردن و برقراری گردش خون ارگان های بدن و بافت ها نیست. این وضعیت اغلب به دنبال فقدان فعالیت الکتریکی قلب و انقباض عضله قلب است.

ایست قلبی همچنین ممکن است با فعالیت الکتریکی بدون انقباض همراه باشد. این وضعیت را فعالیت الکتریکی بدون نبض می نامندکه ممکن است به دنبال وضعیت های مختلفی مانند کاهش حجم خون شدید مثلا خونریزی رخ دهد.

تشخیص های همراه با ایست قلبی شامل: سکته قلبی ، آمبولی وسیع ریه،کاهش حجم خون، کمبود اکسیژن شدید و سوء مصرف دارو است.

تشخیص سریع این مشکلات و مداخله فوری می تواند گردش خون را به بعضی از بیماران بازگرداند.

تفاوت حمله و ایست قلبی:

اصطلاح حمله قلبی اغلب به اشتباه برای توصیف ایست قلبی به کار می رود. حمله قلبی ممکن است موجب ایست قلبی و مرگ ناگهانی شود.

حملات قلبی توسط انسداد و توقف جریان خون به قلب بروز می کند. اما ایست قلبی ناشی از اختلال در عملکرد سیستم الکتریکی قلب است.

(جهت مطالعه بیماری حمله قلبی کلیک کنید.)

علل و عوامل خطر ایست قلبی:

علت اصلی و مستقیم ایست قلبی معمولا اختلال در ریتم قلب است.

عوامل خطر محرک خارجی شامل: شوک الکتریکی، استفاده از مواد مخدر، ضربه شدید به قفسه سینه.

سایر عوامل: افزایش سن، جنس مونث، بیماری های زمینه ای مانند دیابت، فشارخون بالا و نارسایی قلبی، بیماری مزمن کلیه و بیماری عروق کرونر قلب ، حمله قلبی و سابقه ریتم نامنظم، الکل