تعویض دریچه و ترمیم دریچه(والوولوپلاستی):
دریچه های قلب با باز و بسته شدن تحت تاثیر تغییرات فشارخون در خلال هر سیکل قلبی، جریان خون را درون قلب و ورود و خروج به شریان های آئورت و ریوی کنترل می کند.
دریچه های دهلیزی-بطنی، دهلیزها را از بطن جدا می کنند و شامل دریچه های سه لتی (بین دهلیز راست و بطن راست) و دریچه میترال (بین دهلیزچپ و بطن چپ) می باشند.
هر دو دریچه دارای طناب های تاندونی هستند که لت های دریچه را به عضلات دیواره بطن متصل می کنند.
-دریچه های هلالی بین بطن ها و شریان های مرتبط با آن ها قرار دارند.
دریچه ریوی بین شریان ریه و بطن راست و دیچه آئورت بین شریان آئورت و بطن چپ قرار دارد.
در صورتی که هر یک از دریچه ها نتوانند به خوبی باز و بسته شوند، جریان خون تحت تاثیر قرار می گیرد.زمانی که دریچه به طور کامل بسته نشود خون از خلال دریچه به سمت عقب جریان میابد. این وضعیت را پس زدن می نامند.
اگر دریچه به طور کامل باز نشود این وضعیت را تنگی می گویند که طی آن جریان خون از خلال دریچه کم می شود.
کلیه دریچه های قلب می توانند دچار پس زدن و تنگی شوند. دریچه میترال ممکن است دچار پرولاپس(کشیده شدن لت دیچه های میترال به طرف دهلیز) هم بشود.
بر اساس شدت علایم، بیماران مبتلا به اختلالات دریچه ای ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند یا مجبور به تغییر در شیوه زندگی، مصرف دارو و یا جراحی ترمیمی یا تعویض دریچه باشند.
پس زدن و تنگی ممکن است به طور همزمان در یک دریچه و یا دریچه های متعدد ایجاد شود.
ترمیم دریچه یا والوولوپلاستی:
منظور از والوولوپلاستی بیشتر ترمیم دریچه است تا تعویض آن.
به طور کلی، دریچه هایی که ترمیم می شوند دارای عمری طولانی تر از دریچه های تعویض مصنوعی بوده و بیماران نیازمند دریافت مداوم ضدانعقاد نیستند.
-نوع ترمیم دریچه وابسته به علت اختلال و نوع اختلال در عملکرد آن است.
-معمولا در پایان ترمیم دریچه به منظور ارزیابی میزان موثر بودن روش اکوکاردیوگرافی از طریق مری (TEE) انجام می شود.
-ترمیم به روش های مختلفی انجام می گیرد. شامل: ترمیم حلقه دریچه، روش ترمیم طناب های تاندونی و جداکردن لت های به هم چسبیده و ….
-اغلب روش های ترمیم نیاز به بیهوشی عمومی و بای پس قلبی-عروقی دارند. با این حال بعضی از روش ها نیازمند بیهوشی عمومی یا بای پس قلبی-عروقی نیستند.
(برای مطالعه مراقبت های عمل جراحی بای پس قلبی-عروقی کلیک کنید)




تعویض دریچه:
زمانی که ترمیم دریچه گزینه مناسبی نباشد، تعویض دریچه انجام می شود.
-کلیه اعمال تعویض دریچه تحت بی هوشی عمومی و بای پس قلبی-عروقی صورت می پذیرد.
-تعویض دریچه های میترال و بسیار به ندرت آئورت ممکن است با حداقل تکنیک تهاجمی انجام شود.
-پس از قابل مشاهده شدن دریچه، لت های دریچه برداشته می شود.به منظور کمک و حفظ مشکل یک بخش و یا تمامی ساختار (مانند طناب های تاندونی و عضلات و…) باقی گذاشته می شود. بخیه ها اطراف حلقه قرار داشته و سپس از درون دریچه مصنوعی عبور می کند. دریچه مصنوعی به داخل محل لغزانیده و در جای مناسب قرار داده شده و بخیه ها گره زده می شوند.
-بعد از عمل، بیمار در معرض خطر عوارض زیادی نظیر خونریزی، آمبولی، عفونت، نارسایی قلبی، افزایش فشار خون، ریتم نامنظم قلب و انسداد مکانیکی دریچه خواهد داشت.
-دریچه ها شامل دو نوع: دریچه مکانیکی و دریچه های بافتی هستند.
-دریچه مکانیکی: عمر بیشتری نسبت به بافتی دارند و اغلب برای جوانان استفاده می شوند. در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه، کلسیم بالا، عفونت قلبی یا عفونت خونی، نیز از دریچه مکانیکی استفاده می شود.
-عارضه شناخته شده دریچه های مکانیکی، تشکیل لخته و آمبولی است. به همین دلیل نیازمند درمان طولانی مدت با ضد انعقاد است.
-دریچه های بافتی در مقایسه با دریچه های مکانیکی کمتر احتمال تشکیل لخته وجود دارد و نیازمند مصرف طولانی مدت ضدانعقاد نیست.دریچه های بافتی به دوام و پایداری دریچه های مکانیکی نبوده و نیازمند تعویض مکرر هستند.

مراقبت های قبل و بعد از عمل جراحی:
مراقبت های قبل از عمل جراحی:
بیمار ممکن است در بخش مراقبت های ویژه بستری شوند.
-در صورت وجود پیس میکر پزشک مطلع شود.
-پزشک لوله را از طریق دهان وارد ریه می کند.ونتیلاتور تا هنگام جراحی کارتنفسی را انجام می دهد.
-پزشک پروپ اکوکاردیوگرافی از طریق مری برای بیمار جایگذاری می کند تا بتواند عملکرد دریچه های قلبی را پایش کند.
-(جهت مطالعه مراقبت های عمومی قبل از عمل کلیک کنید.)
مراقبت های بعد از عمل جراحی:
-بعد از انجام روش ترمیم دریچه به کمک بالون از طریق پوست معمولا به مدت 24-48 ساعت در بیمارستان می ماند.
-بیمار در بخش مراقبت های ویژه پذیرش می شود.
-بیمار معمولا طی 3 تا 7 روز از بیمارستان مرخص می شود.
-معمولا 3 تا 4 هفته بعد از ترخیص از بیمارستان به منظور ارزیابی بیشتر ازثمرات جراحی، اکوکاردیوگرافی انجام می شود.
-اکوکاردیوگرافی هر 1 تا 2 سال تکرار می شود.
-پیگیری درمان در بیماران ، تعویض دریچه بسیار مهم است.
-بعد از تثبیت وضعیت بیمار، پزشک بیمار را از دستگاه ونتیلاتور جدا می کند.
-در صورت احساس درد، پزشک مسکن ها تجویز خواهد کرد.
-داروهای تجویز شده توسط پزشک ، مرتب و منظم مصرف گردد.
-شروع فعالیت های روزمره و رانندگی با نظر پزشک انجام خواهد شد.
-معمولا سه روز بعد از جراحی، استحمام کوتاه مانعی ندارد(با دستور پزشک)
-در هنگام استراحت، بیمار باید فقط به پشت بخوابد.(تا 6 هفته)
-شروع فعالیت ها به آهستگی و بدور از خستگی باشد.
-پرستار به بیمار نحوه تنفس صحیح را آموزش می دهد.
-جهت جلوگیری از ایجاد لخته، جوراب های الاستیکی مناسب هستند.
-داروهای ضدانعقاد، جهت جلوگیری از ایجاد لخته تجویز خواهد شد.
-پرهیز از مصرف الکل و دخانیات
-پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین
-پرهیز از رژیم غذایی چرب و سرخ کردنی نظیر کله پاچه، دل و جگر و قلوه و…
-پرهیز از مصرف زیاد نمک
-مصرف غذا به صورت بخارپز
-کنترل وزن و کاهش وزن در صورت چاقی
-پرهیز از مصرف روغن های نباتی، کره و خامه،شیر پرچرب و….
-استفاده از میوه و سبزی تازه
-در صورت استفاده از وارفارین پرهیز از مواد غذایی حاوی ویتامین K
(جهت مطالعه نکات مربوط به مصرف وارفارین کلیک کنید.)
-پرهیز از قطع خودسرانه دارو
-آغاز فعالیت های جنسی معمولا یک ماه بعد از عمل جراحی ( با مجوز پزشک)
-در صورت احساس سرگیجه، بلافاصله و به آرامی بیمار بنشیند.
-پرهیز از تردد در مکان های شلوغ و آلوده
منابع:
پرستاری داخلی و جراحی برونر وسودارث
پرستاری داخلی و جراحی بلک
هیچ رازی برای موفقیت وجود ندارد. این نتیجه آمادگی ، کار سخت و یادگیری از شکست است.
اللهم العن الجبت و الطاغوت و بنتیهما