ختنه:
ختنه رسمی قدیمی است که تاریخ دانان ریشه آن را به مصر باستان نسبت می دهند.این جراحی یکی از شایع ترین جراحی های انجام شده در دنیا می باشد.علل علمی و مذهبی در این جراحی اثر گذاشته و معمولا در پسر ها انجام می شود.
پس از آن این رسم به ادیان ابراهیمی نیز وارد شده و در یهودیت و اسلام به عنوان عملی واجب برای نوزادن پسر تلقی شده است.
پیش پوست یا غفله، پوستی است حلقه مانند که روی حشفه یا سرآلت تناسلی مردانه را می پوشاند. این قسمت در صورت ختنه نشدن نوزاد در کودکی و پیش از بلوغ کاملا روی آن الت را پوشانده و پس از 5 سالگی به مرور از سر آلت جدا شده و نزدیک بلوغ به عقب کشیده می شود که سر آلت نمایان می شود.
در همل ختنه این پوست با فاصله 2 میلی متری از محل چسبیده به تنه آلت تناسلی جدا می شود.
نکته مهم:این عمل باید به صورت یک عمل بسیار مهم تلقی شود ، کودکان تازه متولد شده درد را به خوبی حس می کنند و معمولا از دو سال به بالا جنسیت خود را می شناسند و ناحیه تناسلی برایشان اهمیت دارد.
انجام ختنه بر خلاف تصور اکثریت مردم عملی بزرگ است.در این عمل عارضه قابل قبول نیست.شرایط باید ایمن و آشفتگی و نگرانی کودک قابل قبول نمی باشد(عدم کنترل نگرانی باعث به وجود آمدن اختلالات شناختی در سال های بعد زندگی می شود.)
استفاده از بی حسی،خواب آلودگی و شرایط استریل در بدست آوردن اهداف بالا موثر است.
موارد ضرورت ختنه:
در پسران و مردانی که ختنه جزء باورهای دینی آنها نمی باشد، به دلایل مختلف پزشکی ناگزیر به انجام ختنه می گردند:
-فیموزیس (تورم التهاب پوست پره پوس)
-پارافیموزیس (تورم پوست پره پوس)
-بالانتایتیش (عفونت آلت)
-پوستایتیس (عفونت پره پوس)
-عفونت های مکرر
-چسبندگی های پره یوس به آلت
-تنگی شدید دهانه پره یوس
-عفونت های ادرای مقاوم به درمان در سنین کودکی و نوجوانی
-بیماری های مقاربتی مانند سفلیس
زمان ختنه:
در ارتباط با زمان انجام ختنه دیدگاه های متفاوتی وجود دارد.
ختنه بهتر است هرچه زودتر قبل از ترک زایشگاه، ترجیحا قبل از یک ماهگی انجام شود.
مزایا:
براساس گزارش آکادمی اطفال امریکا، ختنه نوزادن از فیموزیس و پارافیموزیس و بالانیت پیشگیری می کند و احتمال سرطان آلت تناسلی را تقریبا از بین می برد.
جالب توجه این است که بعضی از گزارشات حاکی از آن است که این اثر چنانچه ختنه در سنین بالاتری انجام شود دیده نمی شود.
همچنین سرطان دهانه رحم در همسران مردان ختنه نشده بیشتر است.
مقالات متعددی از افزایش احتمال انتقال عفونت های مقاربتی در مردان ختنه نشده و کاهش میزان عفونت های ادراری ختنه شده به میزان 0.1 خبر می دهند.


موارد منع :
ختنه در نوزادن با وزن کمتر از 300 گرم، ناهنجاری های مادرزادی آلت تناسلی مثل هیپوسپادیازیس و واپیسپادیازیس و کوردی و آلت تناسلی مخفی شده در نوزادن چاق و یا مبتلا به هیدروسل و هرنی های بزرگ و کودکانی که اختلالات انعقادی دارند تا اصلاح و درمان در این موارد نباید انجام شود.
همچنین در موارد وضعیت بی ثباتی نوزاد، غیرطبیعی بودن درجه حرارت بدن، تغذیه غیرطبیعی و اختلال خونریزی دهنده.

روش جراحی:
کلامپ های gomco و mogen و ابزار plastibell ابزارهای استفاده شده در ختنه هستند.
-روش mogen نیاز به زمان کمتری دارد و ناراحتی ظاهری کمتری ایجاد می کند .
مقداری از پوست که قرار است برداشته شود برآورده می گردد.
منفذ پره پوس متسع می گردد تا سر آلت دیده شده و از طبیعی بودن آن اطمینان حاصل شود.
بافت پره یوس داخلی باید از بافت آلت آزاد شود
وسیله مورد استفاده برای ختنه در محل به مدت کافی نگه داشته می شود.
با پیشرفت روش های بی هوشی اطفال، انجام ختنه با بی هوشی نیز قابل انجام بوده و طرفدارانی دارد. اگر چه در سنین نوزادی از بی حسی موضع نیز می توان سود برد.
پس از یکبار کنترل خونریزی حدود 30 دقیقه پس از عمل و یک دفع ادرار، کودک قابل ترخیص است.
پانسمان با استفاده از گاز وازلین با موارد مشابه ارجح است.
روش مورد پسند من ختنه برش و بخیه با استفاده از بی حسی و داروی خواب آور در محیط امن و آرام با خاطره ای بسیار زیبا برای کودکان می باشد.
مراقبت ها:
قبل از انجام هرنوع ختنه، آلت از لحاظ موارد غیرنرمال، مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد.
-برای کاهش درد می توان با مجوز پزشک از مسکن های خوراکی و شیاف از احساس درد جلوگیری کرد.معمولا در 24 تا 48 ساعت اول استفاده از مسکن توصیه می شود.(استامینوفن یک ساعت قبل از عمل به میزان 10 تا 15 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن کودک)
-به علت آثار روانی ناخوشایند، باید از انجام ختنه به روش بی حسی موضعی در سنین 2 تا 5 سال خودداری شود.
-به هنگام انجام ختنه با بی حسی موضعی حضور والدین کنار کودک برای تامین آرامش مفید است.
-خانواده ها متعاقب عمل ختنه با حلقه می توانند بلافاصله برای محافظت از کودک از پوشک استفاده نمایند.
-در طول شبانه روز شستن ناحیه تناسلی با آب ولرم و سپس خشک کردن آن بلامانع است.شستشوی ناحیه تناسلی 24 ساعت بعد از انجام ختنه با آب و صابون یا شامپو بدن کودک بلامانع است.
-به علت احساس درد، پزشک برای کودک ضد درد تجویز می کند.
-حداکثر زمان استفاده از داروی ضد درد 12 تا 24 ساعت است.
-در خصوص استفاده از آنتی بیوتیک نظرات متفاوتی وجود دارد. برخی مصرف آن را لازم نمی دانند اما با توجه به اینکه یکی از عوارض ختنه عفونت است، برخی تجویز آنتی بیوتیک را توصیه می کنند.
-پماد های چرب کننده موضعی در هفته اول در کاهش ناراحتی کودک موثر است.
عوارض:
-خونریزی اگر چه نادرست ولی شایع ترین عارضه است. و با دقت و تجربه کافی و استفاده از تجهیزات در صورت لزوم می توان از آن جلوگیری کرد.
-برداشتن ناکافی یا اضافی پریوس عارضه دیگری است که بیشتر در روش کلامپ gomco یا حلقه plastibell اتفاق می افتد و در روش جراحی معمولا دیده نمی شود.
-عوارض دیگری مانند عفونت، پیچش آلت، آسیب مجرای ادرار، مردن بافت آلت
-تنگی نوک مجرای ادرار پس از ختنه نوزادی ممکن است دیده شود و علایم آن معمولا وقتی است که کودک اختیار ادرار را به دست آورد. و به صورت جریان ادرار ضعیف و طولانی دیده می شود. و درمان آن با بی حسی موضعی براحتی قابل انجام است.
در انتها:
1-انجام ختنه را باید مهم و جدی بگیریم.
2-این عمل در شرایط استریل و ایمن و بدون درد باید انجام شود.
3-خاطره ناخوشایند از این عمل برای کودکان قابل قبول نیست
4-عملی مهم با عوارض زیاد است که بسیاری از این عوارض در ظاهر دیده نمی شود ولی اثرات مخرب خود را روی کودک بجا می گذارد.
منبع:
تصحیح و تایید خانم دکتر مرجان جودی(فوق تخصص جراحی و ارولوژی اطفال)
راهنمای کاربردی جراحی ختنه
اللهم العن الجبت و الطاغوت و بنیتهما