دو غده مغزی یعنی هیپوتالاموس و هیپوفیز عملکرد بیضه ها را تنظیم می کنند.

هورمون های مترشحه LH و FSH از هیپوفیز، توسط هورمونی از هیپوتالاموس کنترل می شود.  LH تولید تستوسترون از بیضه را تحریک می کند و FSH و تستوسترون ، سایر سلول های بیضه را برای تولید اسپرم تحریک می کنند.

-تستوسترون اندوژن اصلی است که از بیضه ترشح می شود. سایر هورمون ها برای تکامل اسکلت مردانه اهمیت دارند.

-اسپرماتوژنز فرآیند تولید و تکامل اسپرم است که در اثر تحریک هورمون ها رخ می دهد. دوره اسپرماتوژنز حدود 74 روز طول می کشد.

-بعد از اینکه اسپرم در لوله های منی بر ساخته شد، چند روز صرف عبور از میان اپی دیدیم می کند. بعد از آنکه حدود 24 ساعت در اپی دیدیم ماند، متحرک شده و توانایی بارور کردن را پیدا می کند.

-اسپرم ها در مقادیر کم در داخل اپی دیدیم ذخیره می شوند اما عمدتا در دازودفران انبار می شوند. هنگامی که سطح فعالیت جنسی پایین است، اسپرم می تواند تا یک ماه در آنجا ذخیره شود و تحرک و قابلیت باروری خود را حفظ کند. موقعی که فعالیت جنسی زیاد باشد، اسپرم ممکن است فقط چند روزی ذخیره شود.

-غده پروستات مایع شیری رنگی ترشح می کند که قسمتی از مایع منی را تشکیل می دهد. این مایع به عبور اسپرم و حفظ حیات آن کمک کرده و در صورت نیاز اسپرم را تغذیه می کند.

منی:

منی یک ترشح چسبنده غلیظ و شیری است که در اوج تحریک جنسی یا ارگاسم از پیشابراه خارج می شود.

منی حاوی اسپرم و ترشحات دیگر است. در حدود 10 درصد منی از اسپرم و مایعی است که در وازودفران ساخته می شود و 60 درصد آن مایعی است که در کیسه های منی تشکیل می شود. 30 درصد باقیمانده از مایع پروستاتی و مقادیر کمی از ترشحات مولکولی غده پیازی پیشابراهی حاصل می شود.

منی مختصری قلیایی است و PH آن حدود 7.5 است. مایع پروستات حاوی آنزیم های لخته کننده است که سبب می شود مایع کیسه منی تبدیل به لخته ضخیمی شود. این لخته منی را نزدیک دهانه رحم نگه می دارد و حدود 15 تا 30 دقیقه پس از تحرک زیاد اسپرم حل می شود. و بعد از انزال به مدت 24 تا 48 ساعت در واژن می ماند.

منبع:

پرستاری داخلی-جراحی بلک

پرستاری داخلی-جراحی برونر و سودارث