شامل: جراحی / پرتو درمانی / شیمی درمانی / هورمون درمانی

زمانی که بیمار سرطان پستان به طور قطعی شناسایی شد، برنامه درمانی شروع می شود. درمان سرطان پستان بستگی به اندازه محل تومور ، درجه پیشرفت، گسترش بیماری و نتیجه نمونه برداری از بافت پستان دارد.

-پزشک مناسب با وضع بیمار یکی از روش ها یا ترکیبی از آن ها را انتخاب می کند.

جراحی:
شایع ترین روش درمانی مورد استفاده در سرطان پستان است که به شکل های مختلف انجام می شود.:
-برداشتن کامل پستان همراه با عضلات و غدد لنفاوی(ماستکتومی رادیکال)
-برداشتن کامل پستان بدون عضلات
-برداشتن ساده که فقط تمام نسج پستان برداشته می شود.
-برداشتن توده ها و بافت های سرطانی

پرتو درمانی:(برای مطالعه پرتو درمانی کلیک کنید)

شیمی درمانی: (برای مطالعه شیمی درمانی کلیک کنید)

هورمون درمانی: در این روش از تولید 2 هورمون استروژن و پروژسترون که باعث رشد سلول های سرطانی می شود جلوگیری می کند.

مراقبت های قبل از عمل جراحی:

1.تمام مراحل تشخیص، برای زن استرس زاست. حمایت روحی-روانی خانواده و اطرافیان بسیار مهم است.
2.تمام نقشه درمانی، عوارض، پیش آگهی و…. به بیمار توضیح داده می شود.
3.گاه به مشاوره یک روانشناس برای حس زنانگی، فعالیت جنسی و …. نیاز است.

(برای مطالعه سایر مراقبت های قبل از عمل جراحی کلیک کنید)

مراقبت های بعد عمل جراحی:

1.کنترل بیمار از نظر علایم حیاتی و عفونت
2.چک کردن درن ها و کنترل علایم عفونت
3.ارزیابی روانی بیمار از نظر اختلال در تصور از بدن خود
4.توصیه به مشاوره روانشناسی
5.خستگی یک مشکل پایدار برای 6 ماه یا بیشتر بعد از عمل جراحی است.
6.آموزش خانواده بیمار جهت مراقبت های بعد عمل و حمایت روانی-اجتماعی و فیزیکی
7.کمک به زن برای بازگشت به فعالیت اجتماعی
8.لباس پوشیدن مناسب به بیمار توضیح داده شود.
9.در صورت مسدود شدن درن یا خارج شدن آن از محل خودش یا بروز علایم عفونت یا خونریزی واضح با پزشک مراجعه شود.
10.عوارض پوستی شیمی درمانی و پرتو درمانی مانند: پوسته پوسته شدن، کنده شدن، خشکی، خارش، قرمزی و پوسته ریزی خشک ممکن است بروز کند.
(برای مطالعه مراقبت های پوستی شیمی درمانی و پرتو درمانی کلیک کنید)

11.ادم و بزرگ شدن لنف زیر بغل ممکن است بروز کند. سن بالا، چاقی و بلند کردن وسایل سنگین این خطر را افزایش می دهد.
12.محل غددلنفاوی مرتب بررسی شود و در صورت قرمزی، ادم یک ناحیه منتشر گرم در بازوی مبتلا با یا بدون تب باید فورا به پزشک مراجعه شود.
13.در دوره بعد از عمل، ورزش های بازو باید مرتبا انجام شود. برای این کار بازوها را بر روی یک متکا بالا برده می شود به طوریکه آرنج در سطح قلب باشد و دست بالاتر از آرنج باشد.
14.در روزهای اول و دوم بعد ازعمل ، خم و بازکردن بازوها با ملایمت انجام شود و با نرمی یک توپ پلاستیکی را فشار داده. بالا بردن شانه و حرکات مرتب فعال در روز دوم اضافه می شود.
15.فعالیت های مراقبت از خود(خوردن، شانه کردن مو، شستن صورت) و سایر فعالیت هایی که از بازو استفاده می کنند باید با مراقبت انجام شود و نباید بازو دور شود و یا تا زمانی که درن برداشته شود بازو و آرنج نباید بالاتر از حد شانه باشد.
16.تقریبا 10 روز بعد از جراحی بیمار می تواند ورزش های حرکات منظم را انجام دهد.(زیر نظر پزشک)
17.داروهای تخفیف درد، 30 دقیقه قبل از ورزش تجویز می شوند.
18.پوشیدن یک بانداژ الاستیک یا آستین الاستیک مناسب منتقل کننده فشار در طی ماه ها بعد از جراحی می تواند کمک کننده باشد.
19.بیمار 24 تا 72 ساعت بعد از عمل می تواند مرخص شود.
20.زخم های جراحی معمولا در طی 4 هفته بهبود می یابد.
21.زنان بعد از برداشتن پستان ممکن است بلافاصله بعد از برداشتن بخیه ها و درن ها از یک پروتز استفاده کنند.
21.پروتز دائمی نباید تا زمانی که زخم به طور کامل بهبود نیافته خریداری شود.

(برای مطالعه سایر مراقبت های بعد از عمل جراحی کلیک کنید)

منابع:

بیماری های زنان نواک
پرستاری داخلی-جراحی بلک
پرسش و پاسخ درباره سرطان زنان
دستورالعمل غربالگری و پیشگیری از سرطان
سرطان سینه، سازمان نظام پرستاری