گروه نوتوانی شامل افراد متعددی می باشند (بیمار، پزشک ، پرستار ، مددکار اجتماعی ، روان شناس ، کارشناس پروتز  و متخصص توان بخشی حرفه ای ) که به بیمار کمک می کند که به بالاترین سطح فعالیت ممکن دست یابد و در فعالیت روزمره نیز شرکت کند.

-به علت اینکه قطع عضو به علت آسیب دیدگی انجام می شود لارم است که از نظر روان شناختی از بیمار حمایت شود تا بتواند تغییرات ناگهانی در تصویر بدن را بپذیرد و خود را با تنش ناشی از بستری شدن ، برنامه های نوتوانی طولانی مدت و اصلاح شیوه زندگی تطبیق دهد.

– این بیماران برای غلبه بر احساس خود درباره از دست دادن دایمی اندام و تغییر در تصویر بدن ، به وقت نیاز دارند. واکنش های این بیماران غیرقابل پیش بینی است و ممکن است به صورت خشم ، ناامیدی و وابستگی تظاهر یابد.

-آشنایی بیمار با ظرفیت ها و اختیاراتی که پروتز های متنوع موجود فراهم می کنند. این احساس را برای بیمار ایجاد می کند که می تواند بر معلولیت خود غلبه کند.

مراقبت های قبل از عمل جراحی:

1.در صورت عفونت در محل قطع عضو بیمار ممکن است تب و ترشحات چرکی داشته باشد که برای انتخاب آنتی بیوتیک مناسب ، از محل عضو و نمونه کشت انجام می شود.

2.برای التیام زخم بعد از عمل جراحی، مصرف رژیم غذایی متعادل و دارای ویتامین و پروتئین کافی اهمیت اساسی دارد که قبل از عمل به بیمار آموزش داده می شود.

3.بیماری های زمینه ای مزمن و داروهای مصرفی باید به اطلاع پزشک رسانده شود.

4.حمایت روحی-روانی بیمار از جمله عکس العمل او نسبت به قطع عضو بررسی شده و به خانواده بیمار آموزش های لازم جهت حمایت کافی از بیمار خود باید داده شود.

5.(جهت مطالعه اقدامات عمومی قبل از عمل کلیک کنید)

مراقبت های بعد از عمل جراحی:

1.ابتدا عضو را 24 ساعت بالاتر از سطح بدن نگه میدارند.

2.انتهای عضو قطع شده (باقی مانده اندام ) نباید روی بالشت قرار بگیرد.

3.پانسمان یا بانداژ الاستیک بر روی باقیمانده اندام بعد از عمل جراحی قرار می گیرد تا 2 تا 3 ماه که ادم و تورم عضو برطرف شود.

4.درد محل جراحی با مسکن های مخدر یا روش های غیر دارویی کنترل می شود. اما گاهی درد شدید در اثر اعمال فشار بر روی برجستگی های استخوان ایجاد می شود.گاهی انقباض عضلات نیز به ناراحتی بیمار اضافه می شود و تغییر وضعیت بیمار و قرار دادن کیسه های شن کوچک بر روی باقیمانده اندام باعث می شود که بیمار احساس راحتی بیشتری کند.

5.درد خیالی را ممکن است بعضی بیماران بلافاصله بعد از عمل جراحی داشته باشند. توان بخشی ویژه و سریع ، درمان کاهش حس و ماساژ درمانی می تواند از ملاحظات موثر در درد خیالی باشد. همچنین ضد دردها یا ضدافسردگی ها درد خیالی را تسکین می دهد.

6.باقیمانده اندام باید با آرامی جابجا و دستگیری شود.

7.در قطع عضو تصویر ذهنی بدن بیمار تغییر میکند.بیمار تشویق می شود که باقی مانده اندام را نگاه کند و آن را لمس کند.به بیمار باید کمک شود تا به استقلال قبلی خود در انجام کارها دست یابد.

8.حمایت های خانواده و دوستان به پذیرش مسئله نقص عضو بیمار کمک می کند.

9.خانواده باید بیمار را تشویق کنند که به طور فعالانه در فعالیت های مراقبت از خود شرکت کند. بیمار به منظور انجام این وظایف به وقت احتیاج دارد و نباید عجله کند.

10.بیمار ممکن است هنگام غذا خوردن، استحمام و لباس پوشیدن و اجابت مزج و… با مشکلاتی روبرو شود. فقط در صورت لزوم به بیمار کمک شود.

11.برای پیشگیری از جمع شدگی و تغییر شکل باقیمانده اندام لازم است بعد از عمل جراحی ، هرچه زودتر ورزش های دامنه حرکتی آغاز شود.

12.برای سفت شدن عضو باقیمانده ابتدا رو بالش نرم و سپس روی بالش سفت تر و در نهایت روی سطح سخت فشار داده شود.

13.از پوشاندن باقیمانده عضو به صورت سفت و محکم خودداری شود.

14.(جهت مطالعه اقدامات عمومی بعد از عمل کلیک کنید)

هشدار:

در صورت بروز تب ، لرز، قرمزی ، تورم اطراف زخم بریده شده خروج ترشحات یا بوی بد ناحیه زخم یا پانسمان به پزشک مراجعه شود.

منابع:

-پرستاری داخلی و جراحی برونر وسودارث

-پرستاری داخلی و جراحی بلک