-فعالیت های فیزیکی به تدریج شروع شود و در صورت تحمل، طول مدت تحریک بیشتر شود.

-راه رفتن و پیاده روی تا حدی که منجر به خستگی و درد نشود به صورت روزانه روی زمین صاف و هم در فضای آزاد که خیلی گرم یا خیلی سرد نباشد توصیه می شود.

-یک تا شش هفته بعد از ترخیص می توان کارهای سبک را انجام داد.

-از حرکات چرخشی در بازوها و حرکات بالای سر ، دور شدن زیاد دو بازو و هرگونه فشار روی قفسه سینه پرهیز شود.

-انجام فعالیت های سنگین تا سه ماه ممنوع است.

-در فواصل بین فعالیت ها ، دوره های استراحت قرار داده می شود.

-رانندگی حداقل تا شش هفته ممنوع است.

 -از فعالیت در هوای سرد و هوای گرم و بعد از غذا خوردن خودداری شود.

-برای برگشت به فعالیت های شغلی و فعالیت های اجتماعی، نیاز به اجازه پزشک دارد و تا شش هفته بعد ازعمل از بلند کردن اجسام سنگین و هل دادن اجسام بیش از پنج کیلوگرم خودداری شود.

-به بیمار پوشیدن جوراب های الاستیکی که مانع تشکیل لخته در پا می شود توصیه می شود.

-پس از گذشت یک هفته از عمل جراحی و اجازه پزشک می توان روزانه به مدت پنج دقیقه حمام کرد.

-هنگام استحمام برای جلوگیری از افت فشار خون می توان از صندلی حمام استفاده کرد.

-هنگام استراحت یا خوابیدن، فقط به پشت خوابیده شود و از به پهلو خوابیدن به مدت شش هفته خودداری شود تا جناغ سینه به خوبی جوش بخورد.

-از مصرف دخانیات به شدت پرهیز شود.

-از حضور در اماکنی که دود سیگار وجود دارد پرهیز شود.

-هوای محیط اطراف آلوده و سنگین نباشد.

-هر زمان بیمار احساس سرگیجه کرد باید بنشیند تا زمین نخورد.

-از مصرف الکل پرهیز شود.

-از مصرف غذاهای چرب و سرخ کردنی خودداری شود.

-غذا به صورت آب پز یا بخارپز طبخ شود.

-از مصرف نمک پرهیز شود.

-مصرف شیرینی جات و قندهای صنعتی و شکر محدود شود.

-از مصرف انواع روغن نباتی ، کره و خامه و شیرپرچرب و شیرینی خامه دار خودداری شود.

-از مواد غذایی ملین استفاده شود.

-استفاده از میوه و سبزی تازه توصیه می شود.

-استفاده از لبنیات کم چرب توصیه می شود.

-جایگزین نمودن روغن های گیاهی به جای سایر روغن ها

-مصرف نان غلات کامل، حبوبات ،برنج قهوه ای، جو و مغزها مثل گرده ها، فندق و پسته البته به صورت خام.

مصرف نان سفید و برنج سفید کاهش داده شود.

-مصرف گوشت قرمز محدود شود و از گوشت سفید مانند مرغ و بوقلمون و ماهی استفاده شود.

-بهتر است وعده های غذایی به دفعات بیشتر و حجم کم مصرف شود.

-خارش ، سوزش و بی حسی در مسیر زخم طبیعی است.

-استفاده از روغن ها، کرم ،پماد و پودر و… بر روی زخم اصلا توصیه نمی شود.

-در چند هفته اول بعد از عمل دردهای استخوانی –عضلانی در ناحیه جناغ ، دنده ها و گردن و مهره های پشتی و حتی ناحیه بازوها شایع است و ممکن است کبودی در محل بیضه ها، قفسه سینه و پاها دیده شود. این کبودی بعد از چند هفته از بین می رود.

-در صورتیکه تورم و قرمزی در نقطه ای زخم مشاهده شد باید به پزشک اطلاع داده شود.

-بسیاری از اسکارهای جراحی بعد از شش ماه تا یک سال از بین می روند.

-بی حسی در ناحیه قوزک پا و نیز تورم پا تا مدتی بعد از عمل کاملا طبیعی است و برای کاهش تورم بهتر است هنگام خوابیدن بالش زیر پا قرار داده شود.

-احساس غم و استرس و افسردگی بعد از عمل جراحی شایع است و بیماران خیلی زود بخاطر مسائل جزئی عصبانی می شوند. این حالت ممکن است دو ماه طول بکشد و اگر بیش از این مدت باقی بماند باید با روان پزشک مشاوره شود.

-مصرف داروها مرتب انجام شود.

-از مصرف خودسرانه داروها پرهیزشود.

زمانی که بتوان یک تا دو طبقه را بدون ناراحتی بالا رفت ،می توان فعالیت های جنسی را شروع کرد که حدودا چهار هفته پس از عمل می باشد.

-بهتر است هنگام عمل جنسی،فشار روی دنده ها و قفسه سینه وارد نشود.

-در صورت بروز درد قفسه سینه بیش از چهار تا پنج دقیقه همراه با تنگی نفس شدید باید از فعالیت دست برداشته و به پزشک مراجعه شود.

-تا شش ماه از اقدام به بارداری پیشگیری شود و در صورت بارداری به پزشک مراجعه شود.

منابع:

پرستاری داخلی و جراحی برونر سودارث

پرستاری داخلی وجراحی بلک