هیدروسل:
تجمع مایع در اطراف بیضه بوده که موجب تورم بیضه می شود. تقریبا از هر 10 نوزاد پسر یک نوزاد به طور مادرزادی در بدو تولد دچار هیدروسل می باشد. اما اغلب آنها بدون هیچ گونه درمانی در طی سال اول زندگی از بین می رود.علاوه بر آن مردان (بالای 40 سال) نیز به علت التهاب یا صدمه به بیضه ممکن است به هیدورسل مبتلا شوند.
هیدورسل اغلب دردناک نبوده و عموما مضر هم نیست و نیازی به درمان ندارد. و درد می تواند به علت عفونت باشد. به هر حال هر گونه تورم در ناحیه بیضه رد بدخیمی احتمالی ضروری است.
علایم:
تنها مشخصه هیدروسل وجود تورم بدون درد در ناحیه یک یا هر دو بیضه است.
در بزرگسالان تنها علایمی از سنگینی به دلیل ادم ممکن است شکایت اصلی بیمار باشد.
اغلب همراه با فتق مخصوصا در سمت راست می باشد.
در حالت خوابیده اندازه ان کوچک است و در حالت اییستاده اندازه ان بزرگ می شود.
علت:
در دوران جنینی به طور طبیعی بیضه از داخل شکم به سمت کیسه بیضه نزول کرده و مایعی نیز اطراف آن وجود دارد. در بیشتر موارد ارتباط بین بیضه و شکم از ساک ها بسته شده و مایع ان جذب می شود . در صورت باقی ماندن ارتباط و بسته نشدن ساک، هیدورسل ارتباطی نامیده می شود. هنگامی که ساک بسته شد مایع نمی تواند به داخل شکم برگردد. اغلب مایع در طول سال اول جذب می شود.در چنین مواردی ساک باز باقی می ماند.
در مردان مسن هیدروسل به دلیل التهاب یا صدمه به کیسه بیضه به وجود می آید. التهاب می تواند ناشی از عفونت لوله های اسپرم در پشت هر کدام از بیضه ها یا خود بیضه باشد.


عوامل خطر:
بیشتر هیدورسل مادرزادی هستند. شرایط عموما بر افراد 40 سال یا مسن تر اثر می گذارد.
عوامل خطر عبارتند از: 1.صدمه به کیسه بیضه 2.عفونت
عوارض:
هیدروسل عموما خطرناک نیست و بر روی باروری تاثیر نمی گذارد. ولی می تواند همراه بیماری هایی باشد که عوارض خطرناک ایجاد کند.
1.عفونت یا تومور که باعث کاهش تولید و عملکرد اسپرم می شود.
2.فتق که قسمتی از روده از دیواره ضعیف شکم بیرون زدگی میابد.
تشخیص:
1.معاینه: که توسط پزشک انجام می شود که در آن کیسه بیضه بزرگ شده بدون حساسیت در لمس آشکار می گردد
-فشار به شکم یا کیسه بیضه باعث بزرگ شدن یا کوچک شدن کیسه پراز مایع شود که این نشان دهنده فتق است.
2.سونوگرافی: به علت دشواری درمعاینه و رویت بیضه و درد فتق یا تومورسونوگرافی انجام می شود.
3.عبور نور از کیسه بیضه به دلیل شفاف بودن مایع هیدروسل از سایر موارد تشخیصی است
4.در صورتی که پزشک مشکوک به ایجاد هیدروسل به علت التهاب باشد.آزمایشات خون و ادرار انجام خواهد شد.

درمان:
درمان جراحی (هیدروسلکتومی):
برداشتن هیدورسل به صورت یک جراحی بدون نیاز به بستری طولانی مدت با بی حسی موضعی و یا بیهوشی عمومی انجام می شود.
برای تخلیه مایع ، لوله گذاشته می شود و طی 24 ساعت اولیه پس از جراحی برای کاهش تورم کیسه یخ گذاشته می شود.
عوارض شامل عمل: لخته شدن خون، عفونت یا صدمه کیسه بیضه است.
تخلیه توسط سوزن: در افرادی که انجام عمل جراحی برایشان خطرناک است انجام می شود.مانند عفونت یا درد شدید کیسه بیضه که از این روش استفاده می شود.
*البته این روش به طور کلی توصیه نمی شود چون احتمال عود مایع زیاد است.
عوارض احتمالی نیز ایجاد عفونت یا درد کیسه بیضه است.
این روش در بچه ها ممنوع است.
ارتباط هیدروسل و ناباروری:
هیدروسل به خودی خود عامل ناباروری نیست اما ممکن است همراه با عوامل زمینه ای در بیضه مثل عفونت یا توده باشدکه این عوامل تولید یا عملکرد اسپرم ها را دچار اختلال می کند.
اقدامات قبل از عمل جراحی:
-تیغ زدن موهای ناحیه عمل
-رژیم پر فیبر و کم نفخ چند روز قبل از عمل
-(جهت مطالعه اقدامات بعداز عمل کلیک کنید)
–اقدامات بعد از عمل جراحی:
-عدم زور زدن هنگام دستشویی واستفاده از توالت فرنگی
-عدم بلند کردن وسایل سنگین تا سه هفته بعد از عمل
-ازانجام فعالیت های سنگین مانند رانندگی طولانی وسرفه ممتد خودداری شود
-عدم استفاده از غذاهای نفاخ(حبوبات) واستفاده از رژیم غذایی پر فیبر
-حمام رفتن دو روز پس از ترخیص از بیمارستان مانعی ندارد،پانسمان را برداشته و پس از استحمام یک پانسمان ساده وتمیز در محل زخم قرار داده شود.
-برای کاهش تورم از حمام نشیمنگاهی استفاده کنید
-گذاشتن پانسمان حجیم در ناحیه عمل
-گذاشتن کمپرس سرد در24 ساعت اول پس از عمل در ناحیه عمل به صورت غیر مستقیم
-استفاده از پوشش نخی و گشاد
-(برای مطالعه اقدامات پس از عمل کلیک کنید)
هشدارها:
-تب پایدار وبالاتر از38 درجه
-زخم جراحی دارای ترشحات زیاد،بدبو،کدرویا قرمزی زیاد باشد باید به پزشک مربوطه مراجعه کرد
منابع:
داخلی و جراحی بورنر و سوراث
پرستاری داخلی و جراحی بلک
سایت:
Medline plus
اللهم العن الجبت و الطاغوت و بنتیهما