


پارگی تاندون:
تاندون یک عضو طنابی شکل سفید از بافت فیبری است که عضلات را به سایر قسمت های بدن مثل استخوان متصل می کند و باعث حرکت اندام های متصل شونده می شود.
-تاندون ها باعث باز و بسته شدن انگشتان دست و پا می شوند.
-پارگی تاندون از آسیب های شایع نزد کارگران کارخانه و زنان خانه دار می باشد و نیازمند مراقبت دقیق برای بازگرداندن حرکت طبیعی عضو آسیب دیده در طی دوره درمان است.
-تاندون های بازکننده انگشتان دست به دلیل سطحی بودن، مجاورت با استخوان ها و محفظت کمتر ، در مقایسه با تاندون های دیگر دچار پارگی بیشتری می شوند.
-شایع ترین آسیب تاندون های دست به پارگی آن هاست و شایع ترین علت پاره شدن این تاندون ها اصابت اجسام تیز و برنده مثل چاقو ، شیشه یا لبه تیز فلزات است.
-چون در انگشتان دست اعصاب بسیار نزدیک به تاندون ها قرار گرفته اند ، در بسیاری از موارد آسیب به تاندون ، عصب هم آسیب می بیند.
علایم پارگی تاندون دست:
مهمتریتن علایم پارگی تاندون عبارتند از :
-ناتوانی در حرکت دادن مفصل انگشت
-باز ماندن انگشتی که تاندون آن پاره شده است.
-درد هنگام خم کردن انگشت
-زخم در سطح کفی انگشت
-تورم خفیف روی مفصل انتهایی انگشت در سطح کفی
-درد در حین لمس قسمت کفی انگشت.
درمان پارگی تاندون دست:
درمان پارگی تاندون های انگشتان در اکثر قریب به اتفاق موارد عمل جراحی است.
جراحی هرچه زودتر انجام شود نتایج بهتری دارد. در حین جراحی پزشک دو سر تاندون را در کنار هم قرار داده و بخیه می زند. بعد از اتمام جراحی دست در قالب گچی قرار داده می شود تا حمایت شود.
-دستورات پزشک ارتوپدی در مورد طرز تعویض پانسمان یا طرز نگهداری آن یا حرکت دادن یا ندادن انگشت دست بعد از جراحی ، اهمیت زیادی برای رسیدن به نتیجه مطلوب دارد.
مراقبت های قبل از عمل پارگی تاندون دست:
-انجام یک پانسمان فشاری-حمایتی بر روی عضو آسیب دیده جهت کاهش خونریزی ودرد اندام.
-بالا گرفتن عضو آسیب دیده بالاتر از سطح بدن جهت کاهش خونریزی و تورم.
-چک کردن انتهای عضو آسیب دیده از نظر خونرسانی بافتی.
-استفاده از کمپرس سرد به صورت غیر مستقیم جهت کاهش خونریزی و درد.
–(جهت مطالعه اقدامات عمومی قبل از عمل کلیک کنید)
مراقبت های بعد از عمل جراحی پارگی تاندون دست:
-بالا نگه داشتن عضو به گونه ای که بالاتر از سطح قلب قرار بگیرد.(بالا نگه داشتن عضو باعث کاهش تورم عضو و کم شدن درد و تسریع بهبودی زخم می شود.)
-انگشتان از نظر حس و رنگ طبیعی و خونریزی کنترل شوند و در صورت خونریزی ، درد ، تورم غیرقابل کنترل به پزشک اطلاع داده شود.
-در صورت داشتن آتل گچی ، آتل نباید زیاد سفت یا شل باشد.
-آتل تمیز نگه داشته شود و از خیس شدن آن جلوگیری شود.
-تعویض پانسمان باید با نظر پزشک و توسط فرد مجرب انجام شود.
-حرکت دادن عضو آسیب دیده فقط با نظر پزشک معالج و زیر نظر او انجام می شود و محدوده مجاز حرکت عضو را پزشک تعیین می کند.
-در موارد جراحی تاندون دست ، پزشک معالج برای جلوگیری از چسبندگی تاندونی ، فیزیوتراپی انگشتان دست را با استفاده از سنجاق و کش شروع و آموزش های لازم را به بیمار می دهد.
-برای پیشگیری از پارگی مجدد و یا چسبندگی تاندونی نواحی ترمیم شده عصب یا تاندون و برای بازگشت حرکات طبیعی عضو توجه به توصیه های پزشک و فیزیوتراپ اهمیت دارد.
-معمولا آتل گچی در ترمیم تاندون ، در حدود 4 تا 6 هفته باقی می ماند و طی این مدت اندام باید بدون حرکت در داخل آتل بماند.
-هرگونه بوی بد یا ترشح از آتل باید به پزشک اطلاع داده شود.
-برای کنترل و ارزیابی و پیشرفت بهبودی زخم در زمان تعیین شده به پزشک مراجعه شود.
-مصرف منظم داروها آنتی بیوتیک ها طبق دستور پزشک الزامی است
–(جهت مطالعه اقدامات عمومی بعد از عمل کلیک کنید)



پارگی تاندون آشیل:
تاندون وصل کننده عضله پشت ساق پا به استخوان پاشنه پا
علایم پارگی تاندون آشیل:
-ایجاد صدا در پشت پا
-تورم
-درد و خونریزی زیر پوستی
-احساس درد به هنگام لمس محل پارگی
*نکته قابل توجه اینکه تعدادی از بیماران با توجه به اینکه دچار پارگی تاندون آشیل شده اند به علت سالم بودن عضلات دیگر ، قادرند مچ پای خود را به سمت پایین خم کنند.

درمان:
-درمان پارگی تاندون آشیل در اکثر موارد عمل جراحی است.
مراقبت های قبل از عمل جراحی پارگی تاندون آشیل
-انجام یک پانسمان فشاری-حمایتی بر روی عضو آسیب دیده جهت کاهش خونریزی ودرد اندام.
-بالا گرفتن عضو آسیب دیده بالاتر از سطح بدن جهت کاهش خونریزی و تورم.
-چک کردن انتهای عضو آسیب دیده از نظر خونرسانی بافتی.
-استفاده از کمپرس سرد به صورت غیر مستقیم جهت کاهش خونریزی و درد.
–(جهت مطالعه اقدامات عمومی قبل از عمل کلیک کنید)
مراقبت های بعد از عمل جراحی پارگی تاندون آشیل:
-بیمار اجازه راه رفتن و یا قرار دادن وزن بدن بر روی پای عمل شده و خم کردن مچ پا به سمت پایین ، بلافاصله بعد از عمل را ندارد.
-بخیه ها در صورتیکه زخم کاملا ترمیم شده باشد. معمولا پس از 14 تا 20 روز برداشته می شود. و مجددا پانسمان استریل بر روی آن گذاشته شده و قالب پنجره روی گچ پا قرار داده می شود. و بیمار اجازه ندارد تا مدت 4 هفته روی پا عمل شده راه رفته و یا وزن خود را روی آن پا قرار دهد.
-در مرحله دوم می توان به جای گچ از بریس استفاده کرد تا امکان استحمام نیز وجود داشته باشد. خم کردن مچ پا پیش از دستور پزشک موجب پارگی محل ترمیم شده می شود.
-بالا نگه داشتن عضو به گونه ای که بالاتر از سطح قلب قرار بگیرد.
-گچ استفاده شده نباید زیاد سفت یا شل باشد.
-اتل گچی تمیز نگه داشته شود و از خیس شدن آن جلوگیری شود.
-برای پیشگیری از پارگی مجدد و آسیب نواحی ترمیم شده برای بازگشت حرکات طبیعی عضو توجه به توصیه های پزشک اهمیت دارد.
-برای کنترل و ارزیابی و پیشرفت بهبودی زخم در زمان تعیین شده به پزشک مراجعه شود.
–(جهت مطالعه اقدامات عمومی بعد از عمل کلیک کنید)
هشدار:
-درجه حرارت بالای بدن (تب)
-بوی بد پانسمان و درد و ورم عضو
-هرگونه ترشح غیرطبیعی از زخم
در صورت بروز موارد بالا سریعا به پزشک مراجعه شود.
*برای انجام فرائض دینی (گرفتن وضو جبیره و… ) به رساله توضیح المسائل مراجعه شود.
منابع:
پرستاری داخلی جراحی برونر و سوداث
پرستاری داخلی جراحی بلک
اللهم العن الجبت و الطاغوت و بنتیهما