کریمه کنگو (CCHF) :
تب خونریزی دهنده کریمه کنگو از بیماری های ویروسی مشترک بین انسان و دام است.
تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یک بیماری خونریزی دهنده تب دار حاد است که به وسیله کنه منتقل می شود و مرگ ومیر بالایی دارد و همه گیری های داخل بیمارستان آن نیز شایع است.
-مقاومت ویروس در برابر حرارت کم بوده و در دمای 56 درجه سانتی گراد به مدت 30 دقیقه از بین می رود.
انتقال بیماری :
انتقال به دام از سه طریق زیر است:
1.از طریق گزش کنه ای از گونه هیالوما
2.از طریق نیش حشرات
3.از طریق تماس با خون یا ترشحات مبتلایان
انتقال به انسان از 5 طریق زیر است:
1.انتقال از طریق گزش کنه آلوده
2.از طریق له کردن کنه
3.تماس مستقیم با لاشه گوشت، خون، ترشحات و بافت های آلوده
4.تماس با ترشحات، خون و تنفس افراد مبتلا
5.تنفس در محیط با دام های آلوده
گروه های عامل خطر:
-همه افراد جامعه احتمال ابتلا به این بیماری را دارند.
-گروه های پرخطر عبارتند از:
دامداران، چوبداران، دامپزشکان و کارکنان دامپزشکی، سلاخان، قصابان و کارکنان کشتارگاه، پزشکان، پرستاران و کارکنان سلامت، کارکنان رستوران و کبابی ها
علایم:
علایم بالینی 4 مرحله دارد:
1.دوره کمون (نهفتگی):
بستگی به راه ورود ویروس دارد. پس از گزش کنه، 1 تا 3 روز است و حداکثر به 9 روز می رسد. دوره کمون به دنبال تماس با بافت ها یا خون آلوده معمولا 5 تا 6 روز است.
2.قبل از خونریزی:
شروع علایم ناگهانی حدود 1 تا 7 روز طول می کشد.(متوسط 3 روز)، بیمار دچار سردرد شدید، تب و لرز، درد عضلانی (بخصوص در پشت وپاها)، گیجی ، درد و سفتی گردن، درد چشم، ترس از نور(حساسیت به نور) می گردد.
ممکن است حالت تهوع و استفراغ بدون ارتباط با غذا خوردن و گلودرد و احتقان ملتحمه در اوایل بیماری وجود داشته باشد که گاهی با اسهال و درد شکم وکاهش اشتها همراه می شود.
تب معمولا بین 3 تا 16 روز طول می کشد.تورم و قرمزی صورت ، گردن، قفسه سینه، پرخونی خفیف حلق و ضایعات نقطه ای درکام نرم و سخت شایع هستند.
3.مرحله خونریزی دهنده:
مرحله کوتاهی است که به سرعت ایجاد می شود و معمولا در روز 3 تا 5 بیماری شروع می شود و 1 تا 10 روز (متوسط 4 روز) طول می کشد. خونریزی در مخاط ها و لکه های پوستی در قسمت بالای بدن و در طول خط زیر بغلی و زیرپستان در خانم ها دیده می شود و در محل های تزریق و تحت فشار ممکن است ایجاد شود.
-به دنبال این لکه ها ممکن است تجمع خون در همان محل ها و سایر پدیده های خونریزی دهنده مثل خون در ادرار، و خونریزی از بینی و لثه و خونریزی از رحم ایجاد شود. و گاهی خلط خونی، خونریزی از چشم گوش ها نیز دیده شود.
-برخی موارد خونریزی از بینی ، استفراغ خونی و خونریزی رحم آنقدر شدید است که بیمار نیاز به تزرق خون دارد.
-کبد و طحال در یک سوم بیماران بزرگ می شود(معمولا روزهای 6 تا 14 بیماری )
-بیمارانی که سرنوشت آن ها با مرگ منتهی می شود، معمولا علایم آن ها به طور سریع و حتی در روزهای اول بیماری تغییر می کند.
-مرگ به دلیل از دست دادن خون، خونریزی مغزی، کمبود مایعات به دنبال اسهال یا ادم ریوی ممکن است ایجاد شود.
4.دوره نقاهت:
بیماران از روز دهم وقتی ضایعات پوستی کم رنگ می شود بتدریج بهبود پیدا می کند. اغلب بیماران در هفته های سوم تا ششم بعد از شروع بیماری وقتی شاخص های خونی و ازمایش ادرار طبیعی شد از بیمارستان مرخص می شوند.
مشخصه دوره نقاهت طولانی بودن آن به همراه ضعف می باشد که ممکن است برای یک ماه یا بیشتر باقی بماند.
-گاهی موها کامل میریزد که پس از 4 تا 5 ماه ترمیم می شود.



علایم بیماری در دام:
-دام ها به ندرت علایم کلینیکی نشان می دهند.
-در اثر عفونت خونی، تب به مدت یک هفته در دام دوام می یابد و پس از آن دام به عنوان ناقل بیماری ، ویروس را از خود دفع می کند.
-گهگاه در حالت حاد در مخاطات پرخونی یا خونریزی دیده می شود.
تشخیص:
-تشخیص بیماری با شروع علایم حاد بیماری همراه است با سابقه مسافرت به مناطق روستایی یا تماس با دام گزش کنه مطرح می گردد.
-ویروس را می توان در آزمایشگاه از خون بیماران در مرحله حاد (در طی 8 روز اول بیماری) تشخیص داد.
درمان:
-بلافاصله پس از تشخیص مورد محتمل مبتلا به تب خونریزی دهنده تب کریمه کنگو اقدامات درمانی در بیمارستان بایستی صورت بگیرد.
1.درمان حمایتی:
شامل سرم درمانی جهت اصلاح آب و الکترولیت می باشد. تزریق خون ممکن است انجام بگیرد.
استفاده از تب برها و ضد استفراغ ها ممکن است موثر باشد.
2.درمان ضدویروسی

پیشگیری:
پیشگیری از بیماری دام:
1.بهسازی جایگاه دام جهت جلوگیری از تخمک گذاری و تکثیر کنه ها
2.سم پاشی بدن و جایگاه دام به خصوص درفصل فعالیت کنه ها
3.جمع آوری کود و فضولات دامی و خارج نمودن از دامداری ها
4.پاکسازی دامداری از اشیاء متفرقه جهت جلوگیری از تخمک گذاری کنه
5.عدم خریداری دام از کانون های بیماری و دام داری هایی که موازین بهداشتی را رعایت نمی کنند.
6.سم پاشی بدن دام های خریداری شده و قرینطینه به مدت 14 روز
پیشگیری از بیماری در انسان :
1.جدانگه داشتن جایگاه دام از محل زندگی
2.خودداری از له کردن کنه با دست یا روی بدن دام
3.خودداری از تماس بدن با ترشحات و خون دام
4.خودداری از کشتار دام در محل های غیرمجاز
5.تهیه گوشت مورد نیاز از محل های مطمئن و تحت نظارت دامپزشکی
6.نگهداری گوشت تازه به صورت 24 ساعت در یخچال قبل از استفاده از آن
7.رعایت اصول ایمنی در موقع تماس با گوشت تازه ،جگر و سایر قسمت های لاشه دام
8.روش های حفاظت شخصی در تماس با ترشحات و خون حیوان(پوشیدن دستکش ، لباس بلند،چکمه ، ماسک و عینک)
9.روش های حفاظت شخصی از گزش کنه و حشرات
10.خودداری از رفت و آمد در محل های کشتار غیرمجاز
11.اجتناب از خوردن جگر خام و نیمه پخته، نگهداری جگر و قلب و کلیه به مدت 48 ساعت در یخچال قبل از استفاده آن
12.آموزش افراد در معرض خطر و اطلاع رسانی عمومی
هیچ رازی برای موفقیت وجود ندارد. این نتیجه آمادگی ، کار سخت و یادگیری از شکست است.
اللهم العن الجبت و الطاغوت و بنتیهما