کزاز:
کزاز یک بیماری حاد است که با انقباض عضلات اسکلتی و اختلال سیستم عصبی تظاهر می کند.
کزاز منجر به گرفتگی عضلانی شدید و مشکل تنفسی و نهایتا مرگ می شود.
این بیماری نتیجه یک سم قوی تولید شده توسط کلستریدیوم تتانی ایجاد می شود. و کاملا توسط واکسیناسیون قابل پیشگیری است.
یک زخم، پارگی یا دیگر زخم ها منجر به یک عفونت کزاز تولید کننده سم در افراد غیر ایمن می شود.
علت:
عامل باکتریایی، کلستریدیوم تتانی که می توانند به آسانی در محیط در تمام دنیا زنده باقی بماند. این عامل بیماری به جوشاندن و بسیاری از مواد پاک کننده مقاوم است و غلظت های بسیار پایین این سم بسیار قوی می تواند منجر به کزاز شود.
در 20 تا 30 درصد موارد کزاز، هیچ زخم سوراخ شونده ای به عنوان محل ورود یافت نمی شود. خراشیدگی های سطحی اندام ها رایج ترین محل های عفونت در بزرگسالان می باشد.
-در نوزادان عفونت می تواند از مراقبت ناکافی بند ناف باشد.
-ختنه یا سوراخ کردن گوش نیز می تواند منجر به کزاز نوزادی شود.
(برای مطالعه ختنه کلیک کنید)
علایم:
کزاز طیف وسیعی از تظاهرات بالینی را ایجاد می کند که به طور کلی به تظاهرات عمومی و موضعی تقسیم می شود.
-در شکل ضعیف معمول کزاز موضعی، تنها مناطق مجزایی از بدن درگیر می شود و ممکن است تنها مناطق کوچکی از انقباض عضلانی موضعی بارز باشند.
-سفتی فک ، گردن و دیگر عضلات
-تحریک پذیری
-گرفتگی عضلات جونده و گردن و دیگر عضلات
-تب
وقتی که سم به اعصاب انتشار می یابد، عضلات صورت و فک دچار گرفتگی های شدید می شوند. به همین علت یکی از مشکلات شایع، قفل شدن فک است و همچنین گرفتگی عضلات گردن و بلع مشکل و تحریک پذیر رخ می دهد.
به علاوه عضلات قفسه سینه، شکم و پهلو و پشت نیز ممکن است دچار گرفتگی شوند. گرفتگی شدید عضلات تنفسی منجر به تنفس مشکل برای بیماران می گردد.
دوره نهفتگی برای این بیماران 5 روز تا 15 هفته می باشد.
Previous
Next
تشخیص و درمان :
تشخیص:
تشخیص کزاز براساس علایم است و درمان نباید تا بعد از تست های آزمایشگاهی به تعویق بیافتد:
-بررسی سیستم ایمنی بدن
-سنجش شیمیایی سم کزاز
درمان:
اگر ممکن باشد، زخم نافذ باید شناسایی و تمیز شود و از تولید سم بیشتر جلوگیری شود.
-آنتی بیوتیک مناسب توسط پزشک تجویز می شود
-ضدسم ها برای غیرفعال کردن هرگونه سم تجویز می شوند.
-انقباض ها با آرامبخش های قوی کنترل می شوند.
-راه هوایی مطمئن برای بیمار تعبیه می شود.
-محیط بیمار ساکت و آرام باشد. چرا که نور و صدا می تواند انقباض را تحریک کند.
-گاه برای حمایت راه هوایی، تراکئوستومی تعبیه می شود.
(برای مطالعه تراکئوستومی کلیک کنید)
-کنترل فشارخون و نوسانات ضربان قلب
-ممکن است نقاهت از کزاز 4 تا 6 هفته طول بکشد.
-بیمار باید بعد دوره کامل ایمنی زایی علیه کزاز را دریافت کند. چرا که سم کزاز خاصیت واکسن ضعیفی دارد . پاسخ ایمنی بعد از عفونت طبیعی کافی نمی باشد.
پیش آگهی:
علائم کزاز سریع ایجاد شده با بیماری شدیدتر نتایج ضعیف تر همراه دارد.
عوامل همراه با پیش آگهی بد در کزاز:
-سن بیشتر از 75 سال
-دوره کمون کمتر از 7 روز
-فاصله زمانی کوتاه از بروز اولین نشانه تا پذیرش
-وضعیت بعد از زایمان
-تزریق داخل وریدی، وضعیت بعد از جراحی، سوختگی
-بیماری شدید یا انقباض
-تب
-وزن تولد پایین
-تب در هنگام بستری
-افزایش فشارخون و ضربان قلب
پیشگیری:
از کزاز می توان با مراقبت خوب از زخم و واکسیناسیون پیشگیری کرد.
-در نوزادن زایمان و اقدامات مراقبتی بند ناف به صورت بی خطر و تمیز و واکسیناسیون مادر ضروری است..
-واکسیناسیون کزاز شامل یک دوره اولیه چهار روزی در شیرخوارگی، دوزهای یادآور در سنین 4 تا 7 سالگی (قبل از مدرسه) و یک دوز یادآور 12 تا 15 سالگی و یک دوز دیگر در بزرگسالی می باشد.
-دوز یادآور بعدی هر 10 سال توصیه می شود.
-در صورت مسافرت های بین المللی بهتر است یک دوز جدید واکسن کزاز تزریق شود.
-برای جلوگیری از کزاز مادری و نوزادی شامل 2 دوز تا حداقل 4 هفته فاصله برای زنان حامله می باشد که قبلا واکسن زده اند.
-افرادی که زخم های مستعد به کزاز دارند در صورتی که وضعیت واکسیناسیون ناکامل نامشخص داشته باشند یا اگر از آخرین دوز یادآورشان بیشتر از 10 سال گذشته است، نیاز به واکسن دارند
-زخم های ایجاد شده سریعا تمیز و به پزشک مراجعه شود.
-پزشک برای زخم ها آنتی بیوتیک موضعی تجویز خواهد کرد.
-پانسمان زخم ها تمیز نگه داشته شود.
-پانسمان روزانه و در صورت مرطوب بودن تعویض شوند.
منبع:
اصول طب داخلی هاریسون
هیچ رازی برای موفقیت وجود ندارد. این نتیجه آمادگی ، کار سخت و یادگیری از شکست است.
اللهم العن الجبت و الطاغوت و بنتیهما
